Minik Erva

 

MİNİK ERVA

Yüzüstü yatıvermişti minik Erva.

Annesinin sıcak kucağına değil

Temiz çarşaflı yatağına değil

Soğuk, kirli, vıcık vıcık bir çamura...

İyi geceler öpücüğü kondurmamıştı kimse yanağına

Babası omzunda taşımamıştı odasına

Başının altında yastığı

Üzerinde onu bürüyen yorganı da yoktu.

Öylece dalmıştı derin uykuya.

Annesinin eli, elinden kayıvermişti kaçarken

Baba diye bağırmış

Ama duyuramamıştı sesini

Zeytin ağaçlarının altında yorulup oturevermişti

Hava kararıyor, ayaz artıyordu İdlib'de

Ağlamaktan gözyaşları bitmişti Erva'nın

Ama bu yalnızlık bitmemişti

Ne gelen ne giden vardı uzaklardan

Gecenin karanlığındaki tek aydınlık 

Bir çift gözbebeğiydi Erva'nın

Uyku saati geçmişti çoktan

Gözkapakları ağırlaşmıştı

Bacaklarını hissetmez olmuştu

Canı da yanmıyordu artık Erva'nın

Yorgun bedenini tutamaz oldu daha fazla

Büzüştü, kıvrılıverdi.

Esnedi minik ağzıyla kocaman

Son bir hıçkırıkla çekti nefesi 

Kapandı gözleri

Ve her yer artık oldu simsiyah

Yalnızdı ama tek değildi Erva

Zalim zalimliğe devam ededursun

Tuzak  kuranların en hayırlısı 

Bekliyordu sürenin dolmasını...

  ***

İnsanoğlu var olduğundan bu yana amacı hiç değişmemiştir. Mutlu başarılı olmak ve iyi ilişkiler kurmak. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi de insanın amacını amaç edinmiştir. "Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" programlarında sunduğu stratejilerle insanların dününden daha başarılı, daha mutlu ve daha marifetli olmalarına destek olur. 

"Her ilim sahibinin üstünde daha iyi bilen biri vardır.

***