Büyük Çerçeve

İnsan bu... Amaçsız yaşayamaz.

Toplamda onu zarara ve mutsuzluğa da götürecek olsa hep bir şeylere ulaşmaya, bir şeyleri elde etmeye çalışır.

İsteği mutlu ve başarılı olmaktır.

Çoğu zaman irdelemez bile elde edeceği şeylerin ona neler getirip, neler götüreceğini...

Seçimler yapar hayat boyunca.

Her şeyin kurulu olduğu bu düzende yapması gereken tek şey seçimdir oysa.

Karar vermek en insani özelliğidir. Bir tek iradeye sahip olan canlı insandır çünkü.

Peki, kolay olanı mı seçer, yoksa zor olanı mı?

Oysa kolay olan da basit olmayabilir ama başta göremez insan...

Büyük çerçeveyi olabildiğince görebilmesi için gerçeği merak etmesi gerekir.

Hayatımı anlamlı kılan şey nedir?

İşte en zoru gerçeği bulmaktan ziyade onu kabul etmektir.

Neden kabul etmekte zorlanır, neden onu her yönüyle göremez insan?

Bazen bir ilişkinin ona zarar verdiğini bile bile bırakamaz, bazen bir davranışın onu kötüye götürdüğünü bile bile vazgeçemez.

Bazen yapması gerektiğini bildiği şeyleri yapamaz.

Çocuğunu yetiştirirken bir yerlerde sıkıntı olduğunu fark eder ama düzeltmeye güç bulamaz.

Hayatın ona acımasız davrandığını düşünürken yanlış kararlarına bir yenisini daha eklemekten geri duramaz.

Bazen tarafını net belli etmesi gerekir ama edemez.

Çoğunluk yanlışı savunurken, yanlışa doğru derken, “hayır doğrusu bu” demesi gerekir ama diyemez.

Yaptığı hatada onu uyaran vicdanını, susturmak yerine dinlemesi gerekir ama dinleyemez.

Peki, neden mutlu ve başarılı olmak varken en akıllı diye gördüğümüz insan bile kendini aşağıya çekmeyi tercih eder?  

Zihin bilir aslında. Gerçeği arar ve bulunca inanır ama kabul etmeyebilir.

Kimi insan var ki bu gerçeği kalbine indiremez.

İstekleri ve yaşantısı sonucu o gerçekleri reddeder.

Başına olaylar gelir, yaşar ve geçer... Ağlar ve geçer… Öfkelenir ve geçer… Suçlar hayatı ve geçer…

Kimi insan da sormaya başlar.

Hayatı film şeridi gibi gözlerinin önünden geçer.

Neyim, neredeyim, ne yapıyorum?

Ve büyük çerçeveyi gördükçe, düşünür insan...

Bir çiçek bile gerek rengi gerek kokusuyla etrafına güzellik saçarken, ya ben?

Nefes almak, yemek, içmek, eğlenmekten ibaret gördüğüm hayatımda sıradan bir çiçek kadar bile fayda vermeden göçüp gidecek miyim?

O zaman rastgele olmamalı!

Yaşadığım şeyler öylesine mi, karşılaştığım olaylar, kişiler benden bağımsız olabilir mi?

Bir anlamlı olmalı yaşadıklarımın...

Bir anlamı olmalı kendimde, sevdiklerimde, tanıdığım herkeste kalan izlerin...

Bir geri dönüşü olmalı rastgele, canımın istediği gibi davrandığım olayların...

Seçimlerimin...

Beni amacıma götüren, hedefime ulaştıran bir yönü olmalı...

  ***

İnsanoğlu var olduğundan bu yana amacı hiç değişmemiştir. Mutlu başarılı olmak ve iyi ilişkiler kurmak. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi de insanın amacını amaç edinmiştir. "Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" programlarında sunduğu stratejilerle insanların dününden daha başarılı, daha mutlu ve daha marifetli olmalarına destek olur. 

"Her ilim sahibinin üstünde daha iyi bilen biri vardır.

***