Elimde sütlü kahvem…
Yanında şekersiz yulaflı kurabiye
diye aldığım ama şekerli olan kurabiye,
Çaprazda burnunda piercing
kolları dövmeli bir genç…
Kahve sırası acayip herkes
kendini atmış dışarı…
Kimi tek, kimi arkadaşıyla, kimi
bekletiliyor…
Bizim evde de temizlik var attım
kendimi dışarı…
Bir abla var görmeniz lazım bir
ev böyle güzel temizlenir mi? Bir ay kirlenmiyor inanmazsınız…
Her insanda farklı bir marifet
var…
Tabi hep başkasında hataya
konsantre olan gözlerimizi iyiliklere çevirebilirsek görünür olur marifetler…
Herkes her şeyi iyi yapamaz ama
bazıları ustalaşır marifetli olur, bazılarıysa o konuda doğuştan marifetlidir.
O abla bu konuda hep en iyisini yapmaya çalışarak detaylandırarak o konuda marifetlenmiş
olmalıydı. Ya da onu bu konuda marifetlendiren şey annesinin bu konudaki
marifetiydi :) Ahh güzel annem ne güzel de geldin aklıma…
Neyse, neyse…Ben yine etrafı
izlerken dövmeli çocuk önlüğü giydi burada çalışıyormuş. O da kahveyi yaparken
çok marifetli görünüyordu. Özenli, hızlı, pratik aynı zamanda görsel
olarak bir sunum yapıyordu kahve sipariş verenlere.
İşi ehline vermek gerekir öyle
değil mi?
Bu işe karşı marifetli
olduğu davranışlarından ve duruşundan da belli oluyordu. Bu arada bir zamanlar
benim olduğum ve şimdi çok uzak olduğum yaşlarda… Hey gidi gençlik!
İnsan zihni işte durur mu?
Bugün ana mesele bu değil ama…
Bu arada inanın hiç tat
alamıyorum şu ortamdan sadece o kadar yoruldum ki koştur koştur, o kadar
çabaladım ki mutlu olmak için, acaba çabalamam mı gerekiyordu diye onu deniyorum.
Atayım kendimi rutinden dışarı durayım bir yerde diye…
...Neden bu dünyaya düştüm? Nasıl mutlu olacağım? Bildiğim her yolu denedim bilmediğim bir yolmuş doğru olan sanırım, öğrenmek lazım…
Sende sormuyor musun?
“Hep bir hedefim var hep bir
koşturuyorum üstelik iyi işler de yapıyorum. İyi niyetli de bir kimseyim
aslında… Marifetlerim de var…” demiyor musun?
Şöyle geçti yıllar, benzerliğimiz
var mı seninle?
Bir şeyler yapıyorum diyorum ki tam olmadı herhalde bir de şunu yapayım…
Üniversite kazanayım, iş bulayım, İngilizce öğreneyim, spor da yapayım, hobilerim de olsun, ah dünyayı da gezsem… İş buldum birde evi tutayım, temizleyeyim, bir de yemek yapayım, bir de insanlara yardım edeyim, bir de komşumun halini hatırını sorayım, bir de kardeşime ders çalıştırayım bir de kuzenimi misafir edeyim akrabaları arayayım bir de evleneyim bir de çocuk yapayım… Ahh! Çok yoruldum… Düşüncesi bile yordu ama neyse.
Yapmam lazım herhalde tam
yapamadım, şunu da ekleyeyim!
Bitmeyen ve her gün eklenen
sonsuzlukta bir liste…
Dönüp baktım hepsi de çok
kıymetli adımlar…
Peki neden sadece hep varmaya
odaklandım?
En sonunda durdum ve dedim ki
neden?
Neden odağım hep bitiş
çizgisi?...
“Her şey bitti denildiğinde nefes
nefese koşturmuş olmak mı, iyi işlerin tadını çıkarmış olmak mı seni tatmin
eder?” Kendime sordum, samimiyetle sordum!
Neden iyi işler için koşarken
mutlu olmadın?
Adım atabiliyor olmak yetmez
miydi mutlu olmaya?
Tüm o adımların ne içindi ki?
Öykünün sonunda hüküm verecek
olanın takdirini, beğenisini hak etmek O’na güzel görünmek değil mi asıl
mesele?
Varış noktasına O muhtaç değil
ki.
Sen muhtaçsın tek bir şeye! O’na…
Sana verdiğinden memnun bir
şekilde çabalayan mısın?
O senin sonuçlarını değil
sebeplerini, çabanı alkışlayan…
KENDİME NOT:
Her işe başlarken önce sor
kendine: “Gerçek amacım ne?”
Ve her adımın tadını çıkar çünkü seni seven, gözeten seni güzel görüyor o halinle…
İnsAN hayatı boyunca koşturur.. Neyi neden yaptığını bilmeden.. Oysa bu dünyaya geliş amacımız, kariyer, iş, anne olmak yada baba, bunların ötesinde bir şeyler olmalı dimi? İşte ne zaman kendi gerçekliğini amaç edinmiş insan. Güçlü olur, neyi neden yapmadığını bilen kişi.. çünkü insan öğrenen ve hep üstüne katan…
YanıtlaSilEvet insan bazen hayatın koşuşturmacasının içinde gerçek amacından uzaklaşıyor. O yüzden arada bir insanın kendisine neden koşuyorum ben, nereye koşuyorum ben diye sorması gerekir herhalde.
SilHayat amacını bilince nerede aktif nerede pasif olmamız gerektiğini biliyoruz. Hakikaten daha sakin daha olgun ve albenili oluyoruz 😎😬
Sil“Her şey bitti denildiğinde nefes nefese koşturmuş olmak mı, iyi işlerin tadını çıkarmış olmak mı seni tatmin eder?” Kendime sordum, samimiyetle sordum!
SilHani bir cümleyi yakalarsın... işte bu, işte bu, benim dünyamdan birşey var burda dersin... meğer hep yetişmeye çalışıyor muşum...
Benim amacım çocuk sahibi olmak evlenmek işe gitmek para kazanmak olduğunda bir süre sonra orada sorun yaşıyorum benim amacım hayatım amacıyla uyumlu olması lazım ben fayda veren ve fayda üreten bir insan olmalıyım..
SilSamimi çok hoş bir yazı 🖋️ Kaleminize kuvvet olsun 🌸
YanıtlaSilAslında her an aynı soru soruluyor Rabbin kim ... Doğru cevaplamak dileği ile ... Hayat sahnesindeki rolünü kimin için oynuyorum bunu dudundurten bir yazı elinize sağlık
SilDoğru amaca ulaşamayınca ne yaparsak yapalım bir türlü içi dolmayan boş bir kutu gibi elimizde iç huzursuzluk kalıyor...
SilHedefler koyuyoruz, hevesleniyoruz.. almanca öğreneyim ingilzice öğreneyim peki neden?? Hayat amacına uygunsa p zaman işte koyulan hedefleri tamamlamak çok kıymetli.. bunu farkedene kadar biraz zaman geçiyor ama ne kadar erken o kadar iyi
YanıtlaSilHer işe başlarken önce sor kendine: “Gerçek amacım ne?”
YanıtlaSilAjandamin başına yazmalıyım.
Gerçekten iyi birşey yaptığını zannediyor insan... peki o "iyi , beni gerçek amacıma yaklaştırıyor mu?
SilŞurayı fark eden insan, dağlar denizler aşsa , yorgunluk nedir bilmez..
Valla benide vurup geçti bu cümle🤭Tam motto olacak türden
SilMaşAllah tüm yazılarınız o kadar farkındalık oluşturuyor ki.. her yazıdan sonra bi boşluğa bakıyorum 😊😊
SilGünün mottosunu bende kaptım😊
Silbeni gerçek amaçıma ulaştıyor mu?
Şu dizeleri hatırlattı;
YanıtlaSil"30 yıldır saatim ilerlemiş ben durmuşum. Gök yüzünden habersiz uçurtma uçurmuşum..."NFK
Pek çok insanın işin aslını anladığındaki hissi, öncesinde yapıp ettiklerinin bir özetini yazmışsınız... Ne güzel olmuş... Teşekkürler
Benimde gözümün önüne kahveci geldi.. hani böyle küpeli çocuk derken bozuk atıp marifetiyle öne çıkınca muzip bir gülümseme ile show yaparcasına çıkışı 👏
SilBir yazı, bir ifade var ve her okuyanın kendi hikayesinin bir yerinden yakalıyor... Muazzam bir şey bu! Gerçekten ikramlanıyoruz :)
SilDaha bir gün önce arkadaşıma sordum; “Sen ne istiyorsun?” Dondu bir an sessizlik oldu.. Şimdi cevap vermek istemiyorum dedi. Gerçi ben zaten bana cevap vermesi için sormamıştım… İnşALLAH kendi cevaplarını bulur diyerek… O an içimden onun kendisine sorduğunu bildiğim soruyu kulaklarının da duymasını istedim sanırım..
SilSoruyu ona ama aynı zamanda kendime de sordum belki.. Hayat geçiyor bak bir gün daha gecenin içine girdi.. Özlemle beklediğim Canım Ramazan 🌙 vedaya hazırlığa bile geçti..
“Sen ne istiyorsun?”
Hangi isteğin bedelini ödeyeceksin?
Hangi yön senin kıblen?
Hedefindeki sen kim?
Ne iyi geldi bu yazı.. Kaleminize yüreğinize sağlık..
Hayat akıp giderken oyalananlardan mı olacağız yoksa güzel bir amaç için yaşayanlardan mı? Hayatın içinde savrulanlardan mı olacağız yoksa hayatımıza yön verebilenlerden mi? Hayatı ve yasalarını bilmek işte tam bu noktada çok kıymetli☘️
YanıtlaSilSanki şu son süreçte yaşadıklarımı yazmışsınız, yüreğinize sağlık.. İlk eğitim aldığımda, hocam bir şeyler anlatırken, siz bizim evin hallerini anlatıyorsunuz diye çok şaşırmıştım,O da, birisi senin hayatını, seni hiç tanımadan ispatıyla anlatıyorsa, bu gerçeklik ilmidir ...
YanıtlaSilSamimi bir dille anlatılan yalın gerçekler. Bize ayna tutan bu benmiymisim dedirten. Sonra benden çıkıp yaratıcısına ulaştıran. Tüm hayat öykünü aydinlatacak bir öğütle biten çoook guzel bir yazı. Sevgili yazar siz yazın biz okuyup düşünelim... :) ellerinize sağlık...
YanıtlaSilKesinlikle katılıyorum çok güzel aydınlatıcı bir yazı olmuş. Hayatın içinde koşturuyoruz koşturuyoruz ama bir türlü işler iyi gitmiyor dediğimiz yerde durup düşünmemizi sağlayan bir yazı. Ellerinize sağlık🌿
SilHakkaten, bütün bir yıl sevmediğin işi yarım yamalak yaptın, yıllık izninde gideceğin tatil tek motivasyonundu ya da o ev, araba, arsa, pırlanta, josefin koltuk için dur durak bilmedin, herkese istediği bir yana istemediklerini de verdin ve daha neler neler... Peki, sonra ne oldu? Maruz kaldığı nankörlükle baş edemeyip soluğu psikologda aldı. Peki psikolog ne dedi? Konfor neydi?alanınızdan çıkmalısınız :) Fakat anlamıyorum, nasıl mümkün olabilir bu? Deyip kalkaldı. :)
YanıtlaSilKlavye'zedeyim :) Üstteki yorumun Düzeltmesidir :) *Hakkaten, bütün bir yıl sevmediğin işi yarım yamalak yaptın, yıllık izninde gideceğin tatil tek motivasyonundu. Ya da o ev, araba, arsa, pırlanta, josefin koltuk için dur durak bilmedin, herkese istediği bir yana istemediklerini de verdin ve daha neler neler... Peki, sonra ne oldu? Maruz kaldığı nankörlükle baş edemeyip soluğu psikologda aldı. Peki, psikolog ne dedi? Konfor alanınızdan çıkmalısınız :) "Fakat anlamıyorum, nasıl mümkün olabilir bu?" Deyip kalakaldı. :)*
SilÇok güzel ve içten bir yazı olmuş, kaleminize sağlık... Okumuş, evlenmiş, çocuk sahibi olmuş vs biri olarak da yazıyı okuyunca inanın çok keyif aldım. Hakikaten bız neden bu kadar koşturuyoruz?...
YanıtlaSilİnsan bu hayatta bazen eksikliklerine odaklanır . onuda yapamadım bunuda yarım yaptım. Ben bunu hiç yapamam .Dur birde böyle deneyim der. Sonuça ulaşamadıkça işler Yarım kalır.O konuda ayak sürümeye başlar. Farketmeden nurtopu gibi bir direnç oluşturur. Her direnç aslında sahip olunan bir mağfiretle kırılıyor. İnsan biraz kendine dönüp neyi mağrifet haline getirdiğini , Trendlerini keşfetmelidir. Mutlaka en az bir mağrifeti vardır insanın😊 peki senin mağrifetin ne??
YanıtlaSilNe güzel durup da düşünebilmek, neden nereye diye sormak
YanıtlaSilİnsanın gerçekten durup kendine sormadı gereken sorulardan biri… gerçekten amacım ne… aldığımız cevabın bizi tatmin etmesi dileğiyle… 🎀
YanıtlaSilYürürken amaçla uygun ve kaliteli yürümeye çalışan ve bununla tatmin olanlardan oluşuruz umuyorum :)
YanıtlaSilOluruz:)
SilNe güzel gerçek amaca odaklanmak…
YanıtlaSilTüm yaptıklarımız gerçek amaca hizmet ediyorsa işte o zaman kazanan oluyoruz☺️
koşmaktan yorulmuş olanın bir yazı olmuş. O kadar samimi ki .. yüreğinize sağlık
YanıtlaSilİnsan hayat içerisinde hep bi mücadele içindedir. Bir şeyler yapmaya, bir şeylere yetişmeye çalışır…
YanıtlaSilVe bunu yaparken amacından şaşabilir.
Yaşam içerisinde ara ara kendine hayata gelme amacının ne olduğunu hatırlatırsa, unutmazsa dününden daha iyi hal üzere olur. Gerçek keyfin, mutluluğun tadına varır…
Gerçekten kendimizi hatırladığımız en küçük yaştan itibaren neden koştuk bu kadar?
YanıtlaSilZorunlu olduğumuzu düşündüğümüz o kadar çok şey yaptık ki, şimdi ise zorunlu olmadığımız halde yapmadan duramıyoruz. Tabii bu arada da hayatın keyfini çıkarmak nasıl bir şey unuttuk. Koştururken faydayı keyifli hale nasıl getireceğimize hiç odaklanmadığımız için, hayatın haz kısmını kaçırdık. Hal böyle olunca da bir şeyler yapmadığımız zaman kendimizden sıkılır hale geldik maalesef...
Gerçekten nereye varacağını bilmeden amacın olmadan koşmak ne kadar yorucu ve ne kadar yıpratıcı insan yolunu kaybederek nasıl mutlu olabilir ki
YanıtlaSilÇocuk koşarken değil ilk yürümeye çabalarken sevimli gelir insana. Düşer, çarpar kalkar, bi daha düşer. O hallerine güleriz. O da kendisine gülen insanlara bakıp güler. Hele ilk söylediği ama söyleyemediği kelimeler.. Baldır bal:) hah işte aynen böyle bir işi yaparken keyf almak... o marifeti kazanana kadar düşüp kalkacağız yani. Sonuç mu? Çokta umurumda değil çünkü işimi yaparken eğlenmekle meşgulüm... dediğimiz gün çok şey başarmış olacağız:))))
YanıtlaSilBir de insan sadece sebeplere odaklanmayı bilerek yaşadığında, sonuçları ise gelecek tek merciden yani RABB'inden beklediğinde.. Her şey çok daha kolay, çok daha keyifli oluyor otomatik olarak! İşte insan o zaman sonuçları umursamayıp işini yaparken eğlenmekle meşgul olabiliyor değil mi
SilEvet. İnsanı hafifleten bir yanı var.
Silİnsanın hedefleri nihai amacına hizmet etmeli. Güzel bir yazı kalemine sağlık
YanıtlaSilNe güzel bir yazı olmuş:)
YanıtlaSilHerşey bitti dendiğinde bu hayatta geçirdiğim her anımı O'nun rızasını kazanmak için gecirmis olmayı ve bunları yaparken her anından da keyif almayı diliyorum 🥰 hatta bu benim duam olsun🤲 Düşündüren farkındalık oluşturan bir yazı olmuş elinize sağlık.
YanıtlaSilSürekli sonuç isteyen insanın asılma sebeplerden keyif almasının onun avantajı olduğunu ne kadar güzel anlatmışsınız🤍 tebrik ediyorum 🌱 kaleminize sağlık
YanıtlaSilMutlu olmak için sebeplerim bu mu? diye kendi kendimi sorguya çektiğim bir günün sonunda karşıma bu yazıyı çıkarana şükürler... Yazana da teşekkrler🌸🌸
YanıtlaSilAmacın varsa amacın için o yollarda yürüyebiliyorsan senden mutlusu yoktur
YanıtlaSilİnsana gerçekci bir amaç lazım ... Ancak o zaman yogunluklar keyfe dönüşüyor. Ancak o zaman acılara sabır etmek kolaylaşıyor, dirayeti atıyor..
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı. 👌🏻Samimi, düşündürücü…😊
YanıtlaSilAh sınırlı yaratılmış insanım sınırsız olma çabası…
YanıtlaSil
Sil''KENDİME NOT: Her işe başlarken önce sor kendine: “Gerçek amacım ne?” Ve her adımın tadını çıkar çünkü seni seven, gözeten seni güzel görüyor o halinle…'' Bu bölümü çok beğendim. Emeklerinize sağlık Sevgili Yazar, teşekkürler.