Bir Video Düştü Ekranıma

Bir video düştü ekranıma…

Beni gerçeğe uyandırdı.

Sarı alevlerin ortasında küçük bir kız çocuğu vardı.

Gözlerindeki umut ışığı söndü sönecek gibiydi

Işığın da umudun da suçu yoktu.

Sağa, sola kaçmaya çalışıyordu.

Yo yo… Acı çekmiyordu, acı çekmiyordu.

Acı onda manasını bulmuştu …

İnsan kalabilmeyi becerememişlerin, yüzüne gözüne bulaştırmışların

O MASUMUN…

Yanında ne işi vardı?

Açamadım videoyu, yüreğim ağırlaştı.

Nefesim kesildi..

Kalbime yük bindi.

O benim çocuğum da olabilirdi...

Tıpkı onun gibi,

Küçücük bir insan yavrusuydu o da…

Ne farkı vardı benim çocuğumdan oradaki çaresiz çocuğun?

İçimin  yanması için illa benim çocuğum olması mı gerekirdi.

Zaman farklı olsa da öyküler yine aynıydı.

Ateşi yakan yine bir Firavun,

Ateşin içinde kalan yine bir İbrahim’di.

Yakan ve yanan vardı.

Payına İbrahim olmak düştüyse ne ala....

Zulme maruz kalmadan, sıranın sana da gelebileceğini düşünmeden, kalbini yoklamaya fırsat vermeden, sen de yanabildin mi o çocuğun annesi kadar…

Hiç olmasa gölge oldun mu?

Yaptığım her iyilikte onlara da pay var diye, onlara da esenlik var diye ümidini büyüttün mü?

Bu kadar basitti aslında...

***

İnsanoğlu var olduğundan bu yana amacı hiç değişmemiştir. Mutlu başarılı olmak ve iyi ilişkiler kurmak. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi de insanın amacını amaç edinmiştir. "Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" programlarında sunduğu stratejilerle insanların dününden daha başarılı, daha mutlu ve daha marifetli olmalarına destek olur. 

"Her ilim sahibinin üstünde daha iyi bilen biri vardır.

***